شرط ورود به منطقه « بهشت » پاکی وجودیست!

 

علم مدرن درک نسبی ای از بدن فیزیکی انسان، به دست آورده است. همچنین، یافته هائی در ارتباط با هوش و روان انسان در علم مدرن، در دسترس می باشند؛ اما این یافته ها نیز، محدود به جنبه های فیزیکی بشرند. در علوم روحی، ادراکات عمیقتر و جزئیتری در رابطه با اجزاء تشکیل دهنده وجود انسان، وجود دارند. یک موجود انسانی از اجزاء زیر، ساخته شده است: 

1- جسم فیزیکی: این جزء انرژی حیاتی و نگاهدارنده مورد نیاز جهت تمام عملکردهای فیزیکی و روانی جسم را فراهم می آورد.

2- جسم حیاتی: از انرژی حیاتی، تشکیل شده است. پنج نوع انرژی حیاتی وجود دارد؛ از جمله انرژی جهت استنشاق و دم، انرژی جهت بازدم و صحبت کردن، انرژی جهت فعالیتهای شکمی و روده ای، انرژی جهت انجام حرکات ارادی و غیرارادی بدن و انرژی جهت دفع مواد زائد، زادآوری، انزال و ... . در هنگام مرگ، این انرژی حیاتی آزاد و به جهان، بازگشته و جسم اتری را در سوق یافتن به جلو، در سفر روحیش، یاری می رساند.

3- جسم ذهنی یا ذهن: این جسم منشاء احساسات و تمایلات ماست و از سه جزء، تشکیل یافته است: الف- ذهن خودآگاه: آن قسمت از افکار و احساساتی که از آنها، آگاهی داریم ذهن خودآگاه نام دارد. ب- ذهن نیمه خودآگاه: تأثیراتی که ذهن از اعمال ما، در زندگی گذشته، در خود، گردآوری نموده ذهن نیمه خودآگاه نامیده می شود که گاه به گاه، به دلائلی، از جمله در اثر یک محرک خارجی یا بدون آن، وارد ذهن خودآگاه، می گردد. به طور نمونه، امکان دارد در طول روز، افکاری نامربوط و اتفاقی راجع به حادثه ای مبهم مربوط به دوران کودکی فرد، وارد ذهن خودآگاهش، شود. این تأثیرات انباشته در ذهن نیمه خودآگاه، سرنوشت ما را در طول زندگی، کامل می کند. ج- ذهن ناخودآگاه: شامل تمامی تأثیرات انباشته شده از اعمالمان، در ذهن، می شود که ما کاملا از آنها، بی خبریم و هیچ گاه، وارد ذهن خودآگاهمان، نمی شود. جسم فیزیکی ما از طریق مغز، با جسم ذهنی، در ارتباط است.

4- جسم هوشی یا منطق: تصمیم گیریها و استدلالات منطقی بر عهده این جسم، می باشد که از طریق مغز، با جسم فیزیکی ما، رابطه برقرار می کند.

5- منیت اتری: اثر نهائی جهالت ماست که احساس جدا بودن فرد از خدا را شامل می شود.

6- روح: به اصول الهی درون ما که ذات حقیقی ماست، اطلاق می گردد. روح جزء اصلی جسم اتری ماست که قسمتی از وجود خداوند متعال می باشد و ویژگیهائی از حقیقت مطلق، آگاهی مطلق و برکت را داراست. روح توسط حوادث زندگی، متأثر نگشته و نقش ناظر را ایفاء می کند. همچنین، این جزء - بر خلاف سایر اجزاء انسان -  از اجزاء پایه هستی؛ « ساتوا »، « راجا » و « تاما »، تشکیل نیافته است. ( جهت آگاهی از اجزاء پایه هستی؛ « ساتوا »، « راجا » و « تاما »، به مقاله « اثرات مخرب استفاده از رنگ سیاه، بر رشد معنوی افراد »، مراجعه شود. )

در هنگام مرگ، جسم اتری ما که شامل جسم ذهنی، جسم هوشی یا منطق، منیت اتری و روح است، جسم را ترک کرده و به جهانهای دیگر، منتقل می گردد. آن چه که پشت سر ما، باقی می ماند جسم فیزیکیمان است. انرژی حیاتی نیز، آزاد و به دنیا، بازمی گردد. در زمان مرگ، مجوز ورود ما به منطقه « بهشت »، داشتن پاکی 50 درصدی در هر یک از اجزاء وجودیمان، است. ( جهت آگاهی از مناطق مختلف جهان، به مقاله « تحقیقات روحی در رابطه با سن جهان و سرنوشت نهائی آن »، مراجعه فرمائید. )